Chrzan

Chrzan jest rośliną zielną, której korzeń od czasów starożytnych był używany przez człowieka jako ostry dodatek do żywności. W innych językach europejskich nazwa tej kultury to:

• Niemiecki - Kren, Korea, Pfefferwurzel, Bauernsenf;
• Angielski - chrzan;
• francuski - cran, raifort.

Chrzan - bylina, a podczas życia może dorastać do 1,5 metra wysokości. Roślina ma prosty, rozgałęziony łodygę i długie, szerokie liście. Małe, białe kwiatostany tworzą puszyste frędzle. Nasiona chrzanu dojrzewają w małych strąkach.

Rodzaj „chrzan” łączy 3 rodzaje roślin:

• armoracia lacustris;
• sisymbroides pancerne;
• armoracia rusticana.

Ostatni rodzaj chrzanu nazywany jest także „zwykłym” lub „wioską”. To on rośnie w naszych ogrodach i jest niezmienionym składnikiem niektórych tradycyjnych rosyjskich potraw.

Chrzan ojczyzny to Europa, a dokładniej jej wschodnia część. Później został wprowadzony do Ameryki i krajów azjatyckich. Duża ilość chrzanu rośnie na terytorium Rosji, w tym na Syberii i na Kaukazie. Chociaż zioło to uważane jest za udomowione, często można je zobaczyć rosnące w dzikich miejscach, na przykład na brzegach rzek i bagien.

Latem chrzan jest spożywany głównie na surowo i jest dodawany do potrawy tuż przed podaniem. Istnieje jednak wiele sposobów przygotowania chrzanu na przyszłość.

Chrzan domowej roboty przygotowuje się w następujący sposób:

1. Korzenie chrzanu odkopują się, myją się dokładnie i czysto. Zmiel chrzan z maszynką do mięsa.
2. Do jednego kilograma skręconych korzeni dodaj 0,5 łyżki. sól i 1,5 łyżki. cukier, wymieszać.
3. Rozcieńczyć mieszaninę wrzącą wodą do konsystencji owsianki i wlać do przygotowanych szklanych słoików.
4. Umieść trochę soku z cytryny lub kwasu octowego w każdym pojemniku.
5. Banki się zwijają.

Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu przez kilka miesięcy.

Chrzan najlepiej uprawiać na podwórku - wtedy jako surowiec możesz być w 100% pewien. Jednakże, jeśli jesteś pozbawiony takiej możliwości, piekło jest całkiem możliwe do kupienia na rynku. Kupując zwracaj uwagę na korzenie są mocne, soczyste, bez śladu obecności jakiejkolwiek choroby lub szkodliwych owadów.

• jasnobrązowy na zewnątrz i brudny biały wewnątrz;
• ma płonący smak;
• ma ostry, ostry zapach.

Wartość odżywcza i zawartość kalorii 100 gr. surowy produkt

Możesz dowiedzieć się więcej o dobroczynnych właściwościach korzenia chrzanu i jego porównaniu z rzodkwią z fragmentu „Żyj zdrowo!”

Skład chemiczny chrzanu obejmuje: witaminy PP, E, C, B9, B6, B2, B1, żelazo, fosfor, potas, magnez, wapń.

• ma działanie antybakteryjne;
• stymuluje uwalnianie kwasu solnego;
• jest cennym źródłem witaminy C;
• uważany za skuteczny środek przeciwkorozyjny;
• reguluje przewód pokarmowy;
• pobudza apetyt;
• jest dobrym lekiem moczopędnym;
• ma działanie żółciopędne;
• łagodzi stany zapalne skóry i błon śluzowych.

• Chrzan jest bardzo pikantnym produktem, dlatego nie jest zalecany dla osób z poważnymi chorobami żołądka lub jelit.
• Spożywanie dużej ilości chrzanu może spowodować nagły skok ciśnienia krwi.

• ciąża;
• okres laktacji;
• wiek dzieci;
• choroba tarczycy;
• zaburzenia czynności wątroby lub nerek;
• choroby przewodu pokarmowego.

Jako część korzeni chrzanu zawiera olejek eteryczny, który może radzić sobie z tak poważnymi chorobami jak czerwonka, dur brzuszny, gorączka paratyfusowa i salmonelloza. Ponadto olejek eteryczny z chrzanu może wpływać na naczynia krwionośne: zwężać je lub rozszerzać, w zależności od stężenia.

Sok chrzanowy jest szeroko stosowany w medycynie tradycyjnej. To narzędzie lecznicze pomaga w różnych chorobach zapalnych gardła i jamy ustnej, a także w zmianach skórnych.

• na bazie chrzanu przygotuj ostre sosy i sosy mięsne, drobiowe i rybne;
• stosowany w konserwach grzybów i warzyw;
• Jest niezbędnym składnikiem tradycyjnych rosyjskich potraw - galarety i galarety rybnej;
• chrzan - główny składnik przypraw domowych o tej samej nazwie;
• podawane na zimne przekąski.

Kromka bochenka białego chleba. Rozłóż każdy kawałek masłem. Włóż do miski 2 łyżki. domowy chrzan. Dodaj 1 łyżeczkę. majonez, sól do smaku i mieszania. Umieść masę na kromkach chleba na maśle i wypoziomuj. Dwa pomidory pokrojone w plastry, pieprz, posyp swoje ulubione przyprawy i zioła. Połóż pomidory na chlebie. Udekoruj kanapki kroplami majonezu i świeżą zielenią.

• Zmiel 2 ząbki czosnku do puree. Pokrój jedną małą marchewkę na duże kawałki.
• Cebulę kroimy na 4 części. Umyj 1 kg cielęciny, włóż do rondla, dodaj 1,5 l bulionu wołowego, dodaj warzywa (z wyjątkiem czosnku) i gotuj na małym ogniu przez 2 godziny. Następnie dodaj liść laurowy, sól i pieprz do smaku i gotuj przez kolejne pół godziny.
• 30 g żelatyny wlać zimną wodę. Z patelni wyciągnij mięso i warzywa, odcedź bulion i wymieszaj w nim kleik czosnku. Wlać żelatynę i mieszać aż do całkowitego rozpuszczenia.
• Drobno posiekaj ugotowane mięso, kilka gałązek kopru i pietruszki, a następnie połóż wszystko na dnie głębokiej formy. Wlać bulion, ostudzić do temperatury pokojowej.
• Włóż formularz do lodówki. Po około 2 godzinach galaretka stwardnieje. Przed podaniem udekoruj danie świeżymi ziołami. Podawać z chrzanem.

Uzdrowiciele ludowi zalecają stosowanie produktów na bazie chrzanu do leczenia i zapobiegania następującym chorobom:

• grypa;
• ostre zapalenie migdałków;
• zapalenie ucha środkowego;
• czerwonka;
• pasożyty jelitowe;
• ból zęba;
• nadciśnienie;
• wirusowe zapalenie wątroby;
• puchlina;
• obrzęk;
• ostre infekcje dróg oddechowych;
• szkorbut;
• malaria;
• napięcie psychiczne;
• wyczerpanie fizyczne;
• zapalenie korzonków;
• dna;
• reumatyzm;
• zakażenia grzybicze;
• ropne zapalenie.

Obecnie istnieje wiele różnych diet, opartych na wykorzystaniu dużych ilości pikantnych potraw. Chrzan jest jednym z najbardziej przystępnych produktów spalania, dlatego jego popularność wśród odchudzających jest bardzo wysoka. Ponadto chrzan pomaga normalizować procesy trawienia, a tym samym pozbyć się kilku dodatkowych kilogramów.

• Mimo że chrzan jest rośliną wieloletnią, ogrodnicy wolą sadzić go co roku i zbierać jesienią. Wynika to z faktu, że korzenie starej rośliny stają się twarde i małe, to znaczy nieodpowiednie do jedzenia.
• Chrzan najlepiej jest hodować z korzeni rocznych, ciętych przez sadzonki 20-30 cm, przy czym górna część segmentu jest cięta dokładnie, a dolna - pod kątem.
• Na 1 m² ziemia może uprawiać 5 lub 6 krzewów chrzanu.
• Chrzan jest sadzony jesienią lub wczesną wiosną po stopieniu śniegu.
• Przed sadzeniem sadzonki są przycinane z pąków i korzeni, wycofując się 15 mm od góry i 30 mm od dołu.
• Chrzan jest sadzony w glebie wstępnie wykopanej i nawożonej.
• Sadzonki sadzone są pod kątem i posypane warstwą luźnej gleby o grubości kilku centymetrów.
• Chrzan wymaga okresowego podlewania i pielenia.
• Aby z czasem roślina nie rosła wokół działek gospodarstwa domowego, konieczne jest ograniczenie obszaru jej wzrostu do niezawodnego ogrodzenia.

W różnych regionach Rosji preferowane są różne odmiany chrzanu. Oto najpopularniejsze z nich:

• Łotewski;
• Suzdal;
• Tatarski;
• Atlant;
• Dziki;
• Borys Jelcyn;
• Wołkowski;
• Tolpukhovsky.

Więcej informacji na temat chrzanu można znaleźć w następnym filmie.

• Chrzan jest naturalnym afrodyzjakiem i ma korzystny wpływ na męską moc.
• Chrzan należy do tej samej rodziny roślin co kapusta.
• Ludzie żyli w piekle w starożytności.
• Eufemizm „chrzan” zawsze stwarzał wielkie trudności dla tłumaczy z języka rosyjskiego.