Ziele ogórka (ogórecznik, ogórecznik)

Roślina zwana „ogórecznikiem” nazywana jest również „ogórecznikiem” lub „ziołami ogórka”, ponieważ jej liście przypominają zapach świeżego ogórka.

Nazwy w innych językach:

• on Gurkenkraut;
• Angielski Ogórecznik;
• fr Bourrache.

Roślina ta jest bardzo popularna w krajach europejskich i jest uprawiana jako warzywo. Oprócz świeżego zapachu, ogórecznik cieszy się również ładnymi chabrowymi kwiatami.

• Ogórecznik to roślina zielna. Jego wysokość wynosi do jednego metra.
• Łodyga jest prosta, kwiaty niebieskie, a liście są podłużne.
• Na liściach są twarde włosy.
• Pędy żebrowane.
• Kwiaty 5-płatkowe.

Liście ogórecznika są szorstkie i owłosione z drobnymi włóknami.

Ze względu na pochodzenie roślina ta pochodzi z Syrii.

Dzika forma ogórecznika występuje w Ameryce Południowej, Afryce Północnej, Azji Mniejszej, a także w południowej Europie.

Jako chwast roślina ta jest widoczna w ogrodach i na polach w południowo-zachodniej Rosji.

• Liście mają przyjemny zapach i smak, przypominający ogórek.
• Wysoka wartość odżywcza.
• Zakres stosowania ogórecznika jest bardzo szeroki, w tym medycyny i gotowania.

• Kalorie na 100 gramów: 21 Kcal.

Wartość odżywcza na 100 g.:

• Białko - 1,8 g,
• Tłuszcz - 0 g,
• Węglowodany - 3,06 g.

Białko 34%, węglowodany 58%, tłuszcz 0%.

Główną wartością kwiatów są olejki eteryczne.

Ogórecznik zawiera (dzienna stawka 100 g):

• witamina A (88%),
• witamina C (54%),
• żelazo (20%),
• wapń (10%).

W kwiaty zawiera olejki eteryczne i substancje śluzowe.

W liściach Są sole mineralne (roślina jest bogata w potas), garbniki, kwas askorbinowy, saponiny, kwas jabłkowy, karoten, kwas cytrynowy i śluz, więc są często stosowane w kuchni.

• Liście Borago zawierają znaczną ilość karotenu, taniny i kwasów organicznych. Zawierają również substancje śluzowe, witaminę C, potas i magnez.
• W nasionach jest dużo olejów tłuszczowych.
• Ogórecznik jest włączony do farmakopei wielu krajów europejskich, więc roślina ta jest zawarta w niektórych suplementach diety.
• Dietetycy zalecają dodawanie ziół ogórkowych do potraw dla osób z problemami trawiennymi, chorobami naczyniowymi, a także zaburzeniami metabolizmu.
• Kwiaty zawierają znaczną ilość substancji śluzowych, a także olejków eterycznych.

• Długotrwałe stosowanie ogórecznika może zaburzać czynność wątroby.
• Eksperci ostrzegają, że ogórek powinien być stale używany nie dłużej niż miesiąc.
• Ponadto, nie bierz ogórecznika jako niezależnego leku - lepiej włączyć tę roślinę do kolekcji leków.

Nasiona ziół ogórecznika zawierają tłuszczowe oleje roślinne. Ze względu na znaczną ilość kwasów tłuszczowych, w tym niezbędny linolowy i linolenowy, a także zawartość witamin E, A i F, olej z tej rośliny ma korzystny wpływ na skórę. Wzmacnia jego funkcję ochronną, pomaga zachować wilgoć, zwiększa elastyczność.

Kup ten olej, umieszczony w kapsułkach, możesz w aptece.

W domu można posiekać nasiona i trzy razy dziennie wziąć jedną czwartą łyżeczki.

• Sok z ziół ogórka jest zalecany do stosowania w przypadku gorączki, chorób zakaźnych (szkarlatyna, ospa, różyczka), kamicy moczowej, zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia nerek, kamieni w pęcherzyku żółciowym, obrzęku.
• Odbiór świeżego soku pomaga zmniejszyć pobudliwość NA, wyeliminować bezsenność, strach, depresję.

Na świeży sok:

1. Dolne liście ogórecznika należy najpierw umyć zimną wodą, a następnie wrzącą wodą.
2. Pomiń je przez maszynkę do mięsa,
3. Ściśnij i rozcieńcz 1 do 1 serwatką lub wodą.
4. Powstałą ciecz zagotować na małym ogniu przez trzy minuty.

Weź świeży sok z ogórecznika przed posiłkami 3-4 razy dziennie przez 3 łyżki stołowe.

• W Europie ogórecznik jest uprawiany jako warzywo, ponieważ młode liście ogórecznika mają orzeźwiający smak, przypominający ogórek, który ma smak cebuli. Dlatego ta roślina jest często zastępowana przez ogórki w zimnych zupach, sałatkach, sosach i innych potrawach.
• Do sałatek dodaje się młode liście ogórecznika zbierane z rośliny przed kwitnieniem. Korzystnie liście semidolnye, ponieważ są szczególnie delikatne. Później liście stają się bardziej szorstkie i pokryte włoskami, ale można ich również używać.
• Zebrane jesienią korzenie ogórecznika dodaje się do sera, śmietany, twarogu, masła. Tworzą również aromaty syropów, esencji, stempli, win, octu, nalewek i innych napojów.
• Do mięsa mielonego, smażonej ryby lub mięsa mielonego dodaje się ogórecznik, aby nadać mu pikantny smak.
• Ogórecznik dobrze łączy się z innymi zielonymi warzywami, takimi jak kapusta lub seler.
• Pędy tej rośliny po brązowieniu lub blanszowaniu można podawać jako przystawkę.

Kwiaty ziół ogórecznika są również spożywane - suszone, świeże lub kandyzowane. Robią dobre ozdoby do wyrobów cukierniczych, napojów i sałatek.

Ziele ogórka należy również do dobrych roślin miodowych. Miód okazuje się lekki i smaczny.

Orzeźwiającą lemoniadę można zrobić z ogórecznika. Aby to zrobić, weź jedną garść świeżych liści rośliny, a także garść liści melisy / mięty / pietruszki. Rozdrobnić rośliny (mogą być w blenderze), dodając do nich pokrojoną cytrynę bez skórki. Wszystko zalej kilkoma szklankami zimnej wody, dodaj łyżkę syropu z agawy, stewii lub syropu klonowego i kostek lodu.

Na smaczną sałatkę wiosenną pokroić 100 g liści ogórecznika, gotowane ziemniaki i 40 g piór z zielonej cebuli. Dopraw kwaśną śmietaną.

Ogórecznik w USA jest często robiony z puree i, oczywiście, ozdobiony gotowanymi kwiatami.

Do celów terapeutycznych ogórecznik zbiera się podczas kwitnienia. Roślina jest drobno posiekana i suszona pod baldachimem. Możesz także zamrozić ogórecznik.

Właściwości ogórecznika lekarskiego stosowane w medycynie:

• Środki moczopędne, przeczyszczające, napotne - u młodych pędów.
• Kojący, tonizujący - w rosole.
• Pozytywny wpływ na naczynia krwionośne, stawy, wątrobę, serce, jelita, metabolizm - w świeżej roślinie.
• Obniżenie temperatury, obniżenie ciśnienia krwi, zwiększenie laktacji - w herbacie (zalać 1 łyżeczką kwiatów lub 1 łyżką stołową. Suszone łodygi 250 ml wrzącej wody).
• Zmniejszone pocenie się - w infuzji (ogórecznik i liście truskawek 1: 1, pić zamiast herbaty).
• Leczenie oparzeń, otarć, owrzodzeń, ran na skórze - w infuzji (zalać garść przegotowanej wody garścią suszonych liści i nalegać na 15 minut).

Świeży sok z ziela ogórka ma również wpływ na nadwagę. Aby schudnąć, piją ten sok 2 razy dziennie. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z sokiem z selera.

• Jeśli sadzisz ogórecznik wraz z ziemniakami, pomaga to oprzeć się chrząszczom Colorado.
• Barwnik uzyskuje się z powietrznej części rośliny, która barwi niebieskie tkaniny wełniane.

Nasiona ogórecznika są wysiewane w ziemi bez przygotowania na początku maja do głębokości około 3 cm, a łóżka ogrodowe są rozmieszczone co 40-45 cm, a jeśli sadzonki są bardzo grube, należy je rozcieńczać, pozostawiając do 15 roślin na metr ogrodu. W przypadku wczesnych zbiorów roślina jest wysiewana w doniczkach pod koniec marca, a kiedy pojawiają się 3-4 liście, sadzi się je pod folią. Aby uzyskać późne zbiory, ogórecznik należy wysiać pod koniec lata.

Dla doskonałego smaku ogórecznika należy dbać:

• w suszy należy podlewać
• wokół roślin konieczne jest rozluźnienie gleby,
• użyźnij ziemię.

Roślina dobrze rozmnaża się przez samosiew - po wysianiu jej tylko raz, w przyszłym roku na wiosnę wykiełkują nasiona, które rozsypały się.

Jedną z zalet ogórecznika jest brak choroby. Także ogórecznik nie interesuje szkodników.

• Krasnolud
• Vladykinskoye Semko
• Okroshka
• Podstęp
• Kwiecień

Na domkach letniskowych i gospodarstwach zaleca się uprawę odmiany Vladykinskoye Semko. Jej liście są duże i owalne, silnie owłosione, a kwiaty są duże, niebieskie. Silnie zaznaczony zapach ogórka, silnie rozgałęziona łodyga, odporność na działanie niskich temperatur to zalety odmiany Gnome.

Ziele ogórka w historii:

• Żołnierze rzymscy żuli ją w kampaniach, aby zachować odwagę.
• W tym samym celu wino, wlewane do tej rośliny, zostało użyte przed bitwą przez krzyżowców.
• Ze względu na swoje właściwości lecznicze ogórecznik nazywano „kwiatem serca” i „radością serca”.
• W Anglii w czasach Elżbiety Pierwszej do sałatek dodawano kwiaty ogórecznika, aby wywołać przyjemne myśli. Gotowali także syrop na kaszel i nalegali na wino.
• Pod koniec XVI wieku syrop z kwiatów ogórecznika trawy zaczął być stosowany do leczenia złego nastroju i lunatykowania.

Możesz obejrzeć następujący film o ogóreczniku. Dowiedz się wiele o korzystnych właściwościach ogórecznika i jego zastosowaniu.