Pelargonia

Pelargonium lub geranium (Pelargonium) należy do rodziny Geranium (Geraniaceae). Ta jasna roślina wieloletnia jest bardzo popularna wśród ogrodników i jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. W innych językach pelargonia nazywa się:

• po niemiecku - Duftgeranien, Rosenkraut;
• po angielsku - geranium, pelargonia;
• po francusku - pélargonium, géranium á l'odeur.

Pelargonia to wieloletnia roślina zielna, której niektóre odmiany występują w formie półkrzewów. Wysokość rośliny wynosi od 30 do 80 cm Pędy - pionowe, lekko rozgałęzione. Kształt liści nie jest taki sam, każda odmiana pelargonii posiada różne liście (proste, wycinane z dłoni, palmate i inne).

Kwiaty w dzikiej roślinie są znacznie mniejsze niż kwiaty w ozdobnych gatunkach geranium. Mogą to być różne kolory. Kwiatostany są małe lub kwitnące, głównie w kształcie parasola. Kwiaty rośliny mogą być proste lub frotte, a także monochromatyczne lub dwukolorowe.

Roślina ta cieszyła się wielką sławą w XVIII - XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Dzięki rozwojowi nauki hodowlanej wyhodowano wiele odmian pelargonii. Każdy gatunek miał specyficzny aromat (gałka muszkatołowa, czekolada, cytrusy itp.).

Dziś nauka zna około 280 gatunków, ale najpowszechniejsze są następujące:

• Kątowy - Pelargonium angulosum
• Edged - Pelargonium zonale
• Różowe - promienie pelargonii
• Capitatum - Pelargonium capitatum
• Fuzzy Leaf - Pelargonium crithmifolium
• Klobuchkovaya - Pelargonium cucullatum
• Kłujący - Pelargonium echinatum Curtis
• Mięsisty - Pelargonium carnosum
• Stalkers - Pelargonium crassicaule
• Krupnotsvetkovaya - Pelargonium grandiflorum
• Kędzierzawy - Pelargonium crispum
• Bluszcz - Pelargonium peltatum
• Tongan - Pelargonium tongaense
• Pachnące - Pelargonium graveolens
• Zabrudzenia - Pelargonium inquinans
• Panikulit - Pelargonium odoratissimum
• Winogrono - Pelargonium vitifolium
• Kłujący - Pelargonium spinosum
• Xerophytic - Pelargonium xerophyton

Pelargonium jest bliskim krewnym geranium, więc mają jedną ojczyznę - RPA. Roślina rośnie dobrze w ciepłych krajach, gdzie zimą nie ma śniegu. Na terytorium Rosji pelargonia rośnie na otwartej glebie w południowych regionach. Zwykle uprawia się go w doniczkach w temperaturze pokojowej, a latem przenosi na otwarte powietrze.

• Pelargonium ma intensywny aromat, dzięki czemu jest szeroko stosowany w kuchni.
• W zależności od gatunku pelargonii jego liście mają różne smaki.
• Roślina ta jest kochająca światło, więc nie odczuwa dyskomfortu przy braku wilgoci.
• Pelargonia jest bezpretensjonalna w opiece, ale w okresie zimowym nie można jej pozostawić na otwartym terenie.
• Może się rozmnażać na dwa sposoby: nasiona lub sadzonki.

Skład liści pelargonii obejmuje wiele różnych olejków eterycznych. Korzenie zawierają fenole, w zielonych łodygach - związki fenolowe, hemicelulozę, skrobię i sacharozę. Liście i kwiaty są bogate w witaminy, fenolowe kwasy karboksylowe, węglowodany, flawonoidy, pigmenty i olejki eteryczne.

Najczęściej w leczeniu różnych chorób stosuje się pachnące lub różowe pelargonie, ponieważ mają one wiele przydatnych właściwości:

• Pelargonium jest stosowany jako środek przeciwdepresyjny i antyseptyczny.
• Ta roślina służy do leczenia ran.
• Liście i kwiatostany geranium charakteryzują się właściwościami ściągającymi i hemostatycznymi.
• Pelargonium działa przeciwzapalnie na organizm.
• Ta roślina doskonale tonizuje i dezodoruje skórę.
• Pelargonium jest stosowany jako środek moczopędny, ma pozytywny wpływ na funkcjonowanie nadnerczy.

Pelargonium należy stosować bardzo ostrożnie w leczeniu dzieci, surowo zabronione jest używanie go w środku, tylko do użytku na zewnątrz. Osobom w wieku emerytalnym nie zaleca się również używania pelargonii w celach rekreacyjnych. Jeśli masz jakieś choroby przewlekłe, przed użyciem leków na bazie pelargonii powinieneś skonsultować się z terapeutą.

• wrzód żołądka;
• tendencja do zaparć;
• zakrzepowe zapalenie żył;
• ciąża

Olej Pelargonia ma wiele właściwości leczniczych, pomaga wielu radzić sobie z poważnymi zaburzeniami psycho-emocjonalnymi, eliminuje objawy depresji, jest stosowany w leczeniu niepłodności, korzystny wpływ na aktywność umysłową i fizyczną. Olejek eteryczny z rośliny jest używany do zapalenia gardła lub nosa, pomaga wyeliminować ból zęba lub ból głowy, ma pozytywny wpływ na choroby układu nerwowego. Olej Pelargonium stosuje się w pielęgnacji skóry tłustej, wrażliwej lub podrażnionej, ponieważ ma właściwości bakteriobójcze, antyseptyczne i łagodzące.

Pelargonium stosuje się w wielu kuchniach świata. W Bułgarii liście i kwiaty są dodawane do przygotowywania kompotów lub napojów bezalkoholowych, stosowanych w słodkich wypiekach. We Francji płatki kandyzowanych roślin są używane do dekoracji deserów. Pelargonium ma silny aromat, który łączy nuty róż, mięty i ziół. Chociaż smakuje nieco gorzko, ale wciąż ma przyjemny smak.

Każda odmiana pelargonii ma swój niepowtarzalny aromat - jabłko, pomarańcza, mięta, cytryna, gałka muszkatołowa itp. Dlatego liście i kwiaty rośliny są wykorzystywane do przędzenia kompotu na zimę.

Ulotki Pelargonium mogą zapobiegać powstawaniu pleśni w jamie. Roślina ta jest dodawana do aromatu wódki, brandy, a także do produkcji słodyczy (ciasta, śmietana, ciasta).

Kandyzowane kwiaty pomogą uczynić każdy deser niezapomnianym.

Składniki:

• jedno białko
• cukier puder
• kwiaty pelargonii

Gotowanie:

Delikatnie umyć i osuszyć kwiaty rośliny. Oddziel białko od żółtka i wymieszaj tylko biały za pomocą miksera. Za pomocą pędzla nanieś ubite białko na płatki. Za pomocą sitka posypać sproszkowane kwiaty i pozostawić do wyschnięcia. Gotowe kandyzowane kwiaty można przechowywać w szklanym pojemniku lub w papierowej torbie.

Składniki:

• pół szklanki śmietany
• 4 sztuki jaja
• 3 sztuki kiwi
• 8 liści pelargonii
• 160 gramów piasku cukrowego
• 180 gramów mąki
• Sól do smaku
• 2 krople różowego proszku
• Trochę cukru pudru
• do dekoracji kandyzowanych kwiatów pelargonii

Gotowanie:

Oddzielić biel od żółtka. Białko wymieszać z solą i ubić do gęstej pianki. Wymieszać żółtka z cukrem i ubić, aż będą kremowe. Posyp białkami mąkę, delikatnie wymieszaj od góry do dołu i połącz z żółtkami. Rozłóż papier na blasze i delikatnie rozłóż liście pelargonii. Następnie wylej ciasto na blachę do pieczenia i piecz w temperaturze 180 stopni, aż będzie gotowa. Połóż herbatnik na ręczniku, wyciągnij liście, posyp cukrem pudrem i zwiń w rulon. Krople różowego proszku rozpuszczono w niewielkiej ilości wody i ubijano śmietaną. Rozwiń schłodzoną bułkę i nałóż mieszankę. Pokrój cienki kiwi i połóż go na cieście. Obróć rolkę. Udekoruj bułkę cukrem pudrem i kandyzowanymi płatkami.

• Liście pelargonii normalizują bicie serca, stymulują krążenie krwi i mają korzystny wpływ na funkcjonowanie serca.
• Pelargonium jest doskonałym lekarstwem na ciężkie bóle głowy i bóle zębów.
• Roślina ta stymuluje układ trawienny, wątrobę i nerki.
• Obecność pelargonii w domu pomaga ludziom cierpiącym na choroby pęcherzyka żółciowego lub nerek.
• Pelargonium pomaga złagodzić stan przewlekłego zapalenia żołądka lub wysoką kwasowość soku żołądkowego.
• Liście i kwiatostany są stosowane w leczeniu i zapobieganiu różnym przeziębieniom, w tym pomocy w przeziębieniu i kaszlu.
• Liście pelargonii są stosowane w leczeniu zapalenia ucha.
• Kompresy z liści rośliny mają pozytywny wpływ na zapalenie korzonków nerwowych lub osteochondrozę.

Pelargonium stosuje się w leczeniu różnych chorób:

• ze zwiększonym ciśnieniem - musisz przywiązać dwa arkusze pelargonii do nadgarstków rąk i siedzieć cicho przez około 15 minut w pobliżu rośliny, jednocześnie oddychając jej zapachem;
• z ciężkimi bólami głowy - weź dwa arkusze pelargonii, przekręć w rurkę i pozostaw w uszach, aż ból ustąpi;
• na pierwszy znak hemoroidów - wziąć 1 liść Pelargonium pachnące, umyć i osuszyć ręcznikiem, następnie zanurzyć w oleju roślinnym i umieścić w odbycie. Przebieg leczenia wynosi 1 tydzień;
• na bezsenność lub zaburzenia nerwowe - konieczne jest zmielenie 1 liścia pachnącego Pelargonium, zalać 200 ml gorącej wody, pozwolić mu parzyć przez 15 minut i spożywać ½ szklanki do dwóch razy dziennie przed jedzeniem;
• w procesach zapalnych oczu - weź 10 arkuszy rośliny i drobno posiekaj, zalej 200 ml schłodzonej przegotowanej wody, dodaj 1 herbatę. łyżkę miodu dokładnie wymieszać i pozostawić do zaparzenia na noc. Przed użyciem infuzję należy przefiltrować. Jest przeznaczony do mycia oczu, tylko dwa razy dziennie pomoże wyeliminować stan zapalny;
• w różnych chorobach skóry (wrzody, zapalenie skóry, czyraki itp.) - musisz wziąć 1 stół. łyżkę liści rośliny, zalać 200 ml gorącej wody, następnie umieścić mieszaninę w łaźni wodnej i przytrzymać przez 5 minut, dokładnie odcedzić, dodać przegotowaną wodę, aby przywrócić pierwotną objętość. Użyj wywaru 3 razy dziennie na 1 stół. łyżka przed posiłkami. Do użytku zewnętrznego pasuje inny przepis: musisz wziąć 1 stół. Spoon liście lub korzenie pelargonii, drobno posiekać, zalać 200 ml gorącej wody za pomocą łaźni wodnej, trzymać bulion nie dłużej niż 5 minut, przesączyć gazą i dodać 200 ml wody. Dotknięte obszary należy myć wywarem dwa razy dziennie lub stosować na płyny stosowane przez 20 minut;
• z zapaleniem nosogardzieli - Weź 20 g rozdrobnionych liści pelargonii, zalej 200 ml wrzącej wody, pozostaw na pół dnia, a następnie odcedź i zalej wodą, aby przywrócić pierwotną objętość. Do wypłukania nosogardzieli należy użyć pół filiżanki naparu, aw pół szklanki dodać 5 kropli lugolu i użyć do wypłukania gardła;
• z osteochondrozą lub zapaleniem korzonków nerwowych - Liście rośliny muszą siekać, rozłożyć na serwetce i przyczepić do bolącego miejsca. Ten bandaż należy pozostawić na noc;
• z ciężką miesiączką - należy wziąć jeden kwiatostan strefowego pelargonii, zalać 1 litrem gorącego mleka i przecedzić. To mleko należy pić przez cały dzień. Przebieg leczenia wynosi 3-4 dni;
• z czerwonką, biegunką, chorobą nerek lub jako środek ściągający - weź 2 herbaty. łyżką liście rośliny, wlać 400 ml zimnej wody i pozostawić na 8 godzin, następnie odcedzić i użyć 5 łyków 3 razy dziennie;
• z suchymi modzelami - weź 2 liście pelargonii, zalej ją niewielką ilością wrzącej wody, a następnie połóż liść na kukurydzy i zawiń go. Liście należy pozostawić na 3 godziny, a następnie zrobić nowy bandaż.

Pelargonium ma dużą liczbę odmian, które można podzielić na następujące grupy:

• strefa bez terry - płatki są ułożone w jednym rzędzie, kwiaty mają ogromną paletę kolorów;
• strefa frotte - mają różne kolory, gdy rośliny rosną z nasion, objawy matki nie zawsze się pojawiają;
• Rosal Zonal - kwiaty roślin przypominają bukiet róż, dlatego są bardzo popularne na całym świecie; kwiatostany znajdują się tak ciasno, że nie mają wystarczającej ilości miejsca na pełne ujawnienie;
• miniaturowy strefowy - to małe krzaki, które mają kwiaty i liście różnych schematów kolorów;
• karłowaty strefowy - wyróżniają się niewielką wysokością i dużą liczbą kwiatów, które prezentowane są w różnych odcieniach;
• różnorodne strefy - liście rośliny wyróżniają się ogromną różnorodnością struktury i odcieni;
• gwiaździste strefy - różnią się oryginalną formą liści, które są narzędziami w postaci rozłożonych palców, a także niezwykłą formą kwiatów, które przypominają gwiazdkę. Liście i kwiaty mają dużą paletę kolorów;
• kaktus zonal - płatki roślin są bardzo podobne do płatków kaktusowych dalii;
• royal - mają duże kwiaty, więc wyglądają bardzo imponująco;
• Krętnica - podobna do bluszczu;
• Hybrydy „Ivy” - ta grupa roślin pojawiła się dzięki skrzyżowaniu bluszczu i odmian strefowych;
• pachnące - są przydzielane z oryginalnymi nasyconymi aromatami;
• anioły lub altówki - kwiaty roślin przypominają bratki;
• unicums - grupa hybryd, które pojawiły się na podstawie królewskich odmian roślin; są one używane do dekoracji, ponieważ kwiaty są takie same jak kwiaty pelargonii królewskiej, a liście mają ostry zapach;
• Gatunki - ta grupa obejmuje około 250 gatunków, które pochodzą z Republiki Południowej Afryki, mają niepowtarzalny wygląd;
• gatunki mieszańce - mają duży asortyment odcieni, rozmiarów, kształtów i liści oraz kwiatów.

Pelargonia rośnie dobrze w otwartych przestrzeniach słonecznych, ale nie boi się ciemnych miejsc. Należy pamiętać, że bez dobrego oświetlenia kwiaty i liście tracą nasycenie kolorów. Jeśli roślina znajduje się na parapecie, to powinieneś wiedzieć, że promienie słoneczne spadające przez szybę mogą powodować oparzenia liści i płatków. Pelargonium nie powinno być pozostawione na otwartej przestrzeni przez zimę, a lampy fluorescencyjne powinny być używane w wystarczającym świetle.

Dla roślin należy zapewnić żyzną glebę. W tym celu konieczne jest mieszanie w równych proporcjach humusu, piasku, torfu i darni.

Podlewanie: Pelargonię należy podlewać regularnie tylko latem, a zimą - w małych ilościach, ponieważ pelargonia ma właściwości gromadzenia wilgoci, a przy silnym podlewaniu system korzeniowy może cierpieć. Ponadto, przy dużej ilości wilgoci, roślina nie rozkwita, a liście zmieniają kształt, więc musi zapewnić dobry odpływ.

Opieka: Jeśli pelargonia jest uprawiana w doniczkach, gleba powinna być systematycznie osuszana, aby zapobiec stagnacji wilgoci.

Aby uzyskać więcej informacji na temat uprawy pelargonii z sadzonek, możesz skorzystać z następującego filmu:

Aby to zrobić, musisz zastosować metodę przycinania lub przycinania.

W zależności od rodzaju uprawy produkowany jest chwyt rośliny: od cięcia - na 8 liściach; z nasion - na 6 liściu. Ten proces ma na celu usunięcie punktu dalszego wzrostu.

Główne metody formowania buszu za pomocą ostrzenia:

1. Po uszczypnięciu pozostają tylko pędy pachowe, które wyrastają spod górnej pary liści, a cała reszta jest usuwana.

2. Konieczne jest pozostawienie górnych pędów pachowych, aby rosły, a po trzech parach liści, ponowne przeprowadzenie tego procesu.

Do szybkiego wzrostu i dużej liczby kwiatów pelargonia wymaga suplementacji minerałami i substancjami organicznymi. Tak więc, w okresie szybkiego wzrostu, konieczne jest stosowanie płynnych nawozów, podczas kwitnienia należy dodać fosfor i potas, aby uzyskać dużą liczbę liści - azotu. Musi być wykonywany tylko raz w tygodniu regularnie od końca wiosny do początku jesieni.Jeśli roślina jest przeszczepiona, nawożenie można rozpocząć dopiero po trzech miesiącach.

O każdej porze roku pelargonia może być rozmnażana przez sadzonki. Stosowanie nasion jest mniej popularnym sposobem, ponieważ nie zawsze zachowują objawy matki i kiełkują znacznie dłużej.

Sadzonki sadzi się na początku wiosny lub pod koniec lata, ponieważ w wysokich temperaturach ukorzenienie sadzonek jest złe. Sadzonki powinny być cięte 2-3 liśćmi, długość pędu powinna wynosić 5–7 cm, po pierwsze należy je pozostawić w cieniu na jeden dzień, a następnie zanurzyć w pokruszonym węglu, aby sadzonki nie gniły po posadzeniu i były sadzone na głębokość 2-3 cm ta temperatura powietrza powinna wynosić od 20 do 22 stopni.

Gleba do sadzenia powinna stanowić jedną trzecią piasku. Najpierw musisz go podpalić, a następnie zalać silnym roztworem nadmanganianu potasu. Miesiąc później sadzonki są już dobrze ukorzenione. Do wysadzenia kubki 200 ml są idealne. Gdy roślina zakorzenia się w całej szklance, przesadza się ją do dużych doniczek. Jeśli sadzonki są sadzone w marcu, wtedy w połowie lata kwitną pelargonie. Jeśli sadzisz pod koniec lata, kwiaty pojawią się dopiero wiosną.

Jeśli uprawiasz pelargonię z nasionami, wtedy roślina zakwitnie o wiele obfitsza niż ta wyrosła z sadzonek. Jedna roślina może mieć więcej niż 30 kwiatostanów w tym samym czasie. Rośliny te są mniej podatne na różne choroby i mogą tolerować niskie temperatury powietrza. Wysiew nasion przeprowadza się w styczniu lub lutym w małych doniczkach.

Gleba musi być najpierw podlewana wrzącą wodą i silnym roztworem nadmanganianu potasu. Nasiona umieszcza się w glebie, przykrywa małą warstwą gleby i posypuje środkiem stymulującym wzrost.

Następnie należy przykryć garnek folią lub szkłem i regularnie podlewać, ale upewnij się, że nasiona nie opadają na dno garnka, ponieważ wtedy nie będą mogły kiełkować. Kiedy pojawiają się pierwsze pędy, roślina musi być codziennie emitowana - aby usunąć film lub szkło. Pelargonium zwykle kiełkuje w ciągu 2 tygodni.

Po pojawieniu się 2-4 liści pagony muszą nurkować, ale musisz przestrzegać tej samej głębokości sadzenia. W przypadku sadzonek konieczne jest utrzymanie temperatury powietrza 16-18 stopni na otwartym terenie z umiarkowanym nawozem gleby.

Po około dwóch miesiącach roślinę można przesadzić do dużego garnka. Już w lipcu pelargonia zachwyci kwiatów wokół.

Każdego roku musisz przeszczepiać młode rośliny. Zazwyczaj proces ten jest produkowany w marcu. Konieczne jest stosowanie małych pojemników, aby roślina nie miała długich korzeni, w przeciwnym razie ukryje swoje liście i nie zakwitnie. Pelargonium należy przesadzać do doniczek każdej jesieni, jeśli rośnie na otwartych przestrzeniach.

Choroby roślin:

• żółknięcie dolnych arkuszy - niewystarczająca ilość wilgoci, jeśli tylko krawędzie wysychają; nadmiar wilgoci, jeśli liście są powolne i zaczynają gnić;
• zaczerwienienie liści na krawędziach - niska temperatura powietrza, zimą doniczkę należy zdjąć z okna;
• zaciemnienie łodygi - choroba czarnej nogi, wtedy roślina musi zostać zniszczona, a reszta próbuje mniej zwilżyć;
• odcięcie dolnych liści - brak światła słonecznego;
• tworzenie miękkich wodnistych poduszek na liściach - pęcznienie roślin przez dużą ilość wilgoci, należy je zmniejszyć. Ta choroba jest zaraźliwa;
• obecność szarej pleśni na liściach - czynnikiem sprawczym jest grzyb Botrytis, który rozprzestrzenia się z silną wilgocią. Ta choroba jest zakaźna, więc należy oderwać chore liście, zmniejszyć podlewanie i przewietrzyć pomieszczenie;
• brak kwiatostanów - może wystąpić przy ciepłym powietrzu w sezonie zimowym.

Szkodniki:

• czarna noga jest bardzo pospolitą chorobą, w której łodyga zaczyna stawać się czarna pod wpływem grzyba. Przyczyną choroby jest nadmiar wilgoci. Powinien natychmiast usunąć czarną szypułkę
• pojawienie się mszyc i mączlików - przy wysokiej wilgotności, braku wilgoci korzenie i szyjki korzeniowe zaczynają gnić z powodu obecności szkodników;
• Rdza jest chorobą grzybiczą, w której na liściach pojawiają się żółte plamy, które z czasem wysychają. Aby zapobiec chorobie, powinieneś stosować leki przeciw infekcjom grzybiczym i bakteryjnym.